Wat is de betekenis van Canon?

Een canon is een verzameling van werken die binnen een bepaald gebied als waardevol worden beschouwd, maar kent ook andere betekenissen. Op elk werkterrein bestaan er canons. De literaire canon verwijst bijvoorbeeld naar de lijst met boeken die tot de wereldliteratuur behoren. Maar ook van de Nederlandse cultuur kan een canon worden gemaakt die bes...

Het begrip canon heeft 5 verschillende betekenissen: 1) meerstemmig muziekstuk. meerstemmig zangstuk of soms ook muziekstuk waarin de ene stem de andere herhaalt, bijvoorbeeld doordat ze enkele maten na elkaar inzetten. 2) erkende religieuze teksten. het geheel van door een geloofsgemeenschap geaccepteerde en erkende bijbelboeken, ge...

Canon is de algemeen gehanteerde, niet gespecificeerde juridische benaming voor de vergoeding voor het volledige genotsrecht op een perceel grond, ingevolge een daarvoor gesloten erf-pachtovereenkomst tussen de eigenaar en de gebruiker, die de gebruiker periodiek dient te be-talen aan de betreffende eigenaar gedurende een bepaalde periode, correspo...

Het canon is een verplichting aan de erfpachter om de eigenaar op al dan niet regelmatig terugkerende tijdstippen een geldsom te betalen. Deze verplichting wordt opgelegd in de akte van vestiging.

Canon - vette Duitse letter.

De consequentste vorm van imitatie, waarbij twee of meer partijen exact dezelfde melodie uitvoeren, maar op een verschillend tijdstip inzetten

Een canon is een geldbedrag dat de erfpachter periodiek moet betalen aan de grondeigenaar.

De term werd oorspronkelijk gebruikt voor de officiële lijst van de ‘boeken’ in de bijbel. Het woord komt via het Grieks uit het oude Soemerisch en betekent zoiets als ‘maatstaf’. Naast de canonieke bijbelse boeken zijn er de ‘apocriefe’ boeken, die weliswaar uit dezelfde tijd en cultuur komen maar die door de kerken niet als door God geïnspireerd...

Geldbedrag dat de erfpachter dient te betalen aan de eigenaar van een onroerende zaak, teneinde die zaak te mogen gebruiken.

Ideale verhoudingen van het menselijk lichaam, volgens een wiskundig systeem bepaald, bijvoorbeeld de verhouding van het hoofd tot de rest van het lichaam. Elke tijd kent zijn eigen canon.

Canon (lat. < gr. richtsnoer, regel, maatstaf) zijn door de kerk vastgestelde regels, ook inzake de iconografie van de iconen.

Canon (Gr. kanon, voorschrift) is een meerstemmige compositie waarbij alle stemmen dezelfde melodie zingen, maar steeds na elkaar inzetten. Oorspronkelijk gold de term in de 14e en 15e eeuw niet voor de compositie, maar voor het voorschrift dat hierbij werd gevolgd, bijvoorbeeld vergroting of verkleining (grotere notenwaarde of kleinere notenwaarde...

Canon is: 1) (beeldend): de ideale verhoudingen volgens bep. regels in de bouwkunst en beeldhouwkunst; 2) (beeldend): de verhouding van de maten van het menselijk lichaam, zo ideaal mogelijk; bijv. zoals door Polycli tus, da Vinci, Dürer, le Corbusier en Schlemmer geformuleerd; 3) (muziek): meerstemmige compositie (4) waarbij dezelfde melodie na el...

[Gr. kanoon = rieten stok, maatstok; regel, voorschrift, van kanna = riet] 1. (rk) geloofsregel; 2. (rk) vaste gebeden der mis van sanctus tot paternoster; 3. lijst der geïnspireerde boeken der H. Schrift; 4. jaarlijkse (erflpachtsom; 5. (muz.) kettingzang waarbij alle p...

meerstemmig zangstuk; bedrag van erfpacht; richtsnoer; kerkelijke leerstelling; norm voor de afmetingen van het lichaam (kunst); reeks van vaste gebeden (r.k.); lijst van erkende bijbelboeken (r.k.); drukletter

cañon - Diepe laagten met steile wanden in de aardkorst, waardoor dikwijls over de bodem een rivier stroomt; veel voorkomend in aride en semi-aride gebieden; te onderscheiden van 'valleien' (aardoppervlakten), die eerder worden gekenmerkt door een vlak landschap dan door hoge, steile hellingen; te onderscheiden van 'kloven�...

canon - [Lat., Gr. kanoon, rietstok, liniaal, regel], m. (-s), 1. wet, regel, richtsnoer, maatstaf; (kunst)norm; vaste verhouding voor de afmetingen van de delen van het menselijk lichaam ; 2. in de Ned. Hervormde Kerk de artikelen des geloofs zoals deze door de Synode van Dordrecht zijn vastgesteld; 3. in de rooms-katholieke liturgie een wezenli...

meerstemmige compositie in streng imiterende stijl: de melodie, door een eerste stem ingezet, wordt door elke stem precies geïmiteerd. Zie ook imitatie. Voorbeeld: Broeder Jacob.

lijst der heilige schriften; zegel, wet, richtsnoer; geloofsregel; reeks stille gebeden; lijst van erkende heiligen in de R.K. Kerk; (muz.) beurtzang; bedrag van een jaarrente; jaarlijkse pacht of huur; zware Duitse drukletter.

is van oorsprong een Grieks woord, dat richtsnoer of liniaal betekent en overdrachtelijk gebruikt wordt in de zin van wet, maatstaf of norm en meer verbleekt nog „lijst”, „cataloog” kan betekenen. In de christelijke wereld kent men: 1. Canon van de H. Schrift, d.i. de lijst van heilige boeken, die samen de H. Schrift vormen,...