Wat is de betekenis van Calcineren?

calcineren - Werkwoord 1. (ov) (scheikunde) blootstellen aan hoge temperaturen onder zuurstofrijke omstandigheden ♢ Deze kaolien wordt eerst nog gecalcineerd. Woordherkomst afgeleid van het Franse calciner (met het achtervoegsel -eren)

In urnen met verbrandingsresten worden in de lijkas meestal nog niet geheel verbrande beenderresten gevonden. Vuur vernietigt, maar beenderen die alleen door het vuur zijn aangetast worden geconserveerd. Door het uitgloeien treed er verkalking op die conserverend werkt. Dit noemt men calcineren. In enkele gevallen is het soms mogelijk om ouderdom e...

[zie calcium] eig.: verkalken; (chem.) oudere term voor het verhitten ('gloeien') van een stof aan de lucht; gecalcineerde soda, soda die door verhitten watervrij is gemaakt.

verkalken; door gloeiing oxyderen

calcineren - Procedé waarbij materialen, zoals metaal en glas, zacht en bewerkbaar worden gemaakt door middel van verhitting en gereguleerde afkoeling.

verkalken; gloeien; door gloeiing oxyderen

(calcineerde, heeft en is gecalcineerd), verkalken, uitgloeien, door gloeiing oxyderen.

uitgloeien van anorganische verbindingen, meestal met het doel water uit te drijven. Bv. gecalcineerde soda.

1 verkalken; 2 gloeien, door gloeiing oxyderen, met zuurstof verbinden.