Wat is de betekenis van buxus?

buksboom. groenblijvende heester uit het geslacht Buxus, met name van de soort Buxus sempervirens, die vaak als afscheiding van perken wordt gebruikt; buksboom; palmboompje. In het enkelvoud als verzamelnaam vaak zonder lidwoord. Voorbeelden: Groenblijvende struiken zoals Rhododendron, Azalea, Buxus en Pieris vereisen nauwelij...

buxus - Zelfstandignaamwoord 1. (plantkunde) Buxus sp. een geslacht van struiken en heesters uit de buxusfamilie (Buxaceae). ♢ Heggen van buxus kunnen door zorgvuldig snoeien allerlei vormen gegeven worden.

Lat.: Buxus sempervirens. Zeer langzaam groeiende houtsoort die door het vrijwel ontbreken van nerf zeer geschikt is voor draaiwerk en fijn houtsnijwerk. Vooral gebruikt voor knopjes en gesneden beeldjes op klokken. Als fineer soms op Franse consoleklokken. Ook bekend onder de naampalmhout. Komt voor van Zuid-Europa tot in de Himalaya. f: buis d: B...

Búxus L. [C. Linnaeus], - oude Lat. naam van het zgn. palmboompje, een altijd groene heester, inheemsch in Midden- en Z.-Europa, in Nederland, vooral op het platteland in vroegeren tijd, zeer vaak gebezigd voor omrandingen en snoeigedrochten. Ook op de jongste bloemententoonstelling te Heemstede (Mrt-Mei 1935) waren zulke produkten van wansm...

(buksboom) altijdgroene heester

oude Lat. pltn. voor het zg. palmboompje

fam. Buxaceae, palmboompje. Altijd groene, sterk riekende struiken, met kleine leerachtige tot kraakbeenachtige bladen. Algemeen bekend B. sempervirens L. uit het Middell. Zeegebied. Deze plant heet palmboom, omdat in onze streken lakken hiervan op Palmpasen worden gebruikt inplaats van de palm. Als randplant wordt gebruikt de z.g. randpalm: B. sem...

i, f. en (minder dikwijls) buxum, i, n. buks-, of palmboom; buks- of palmhout, vand. poët. = fluit, tol, kam, schrijftafel.

geslacht v. boomen en struiken met leerachtige bladeren, waartoe het buks- of palmboompje v. onze tuinen behoort.