Wat is de betekenis van buitmaken?

buitmaken - Werkwoord 1. (ov) met geweld in beslag nemen ♢ De piraten hadden een Iraans schip buitgemaakt. Woordherkomst samenstelling van buit en maken Verwante begrippen behalen, beroven, kopen, krijgen, plunderen, roven, stropen, verkrijgen, verwerven, erin slagen om

buitmaken - regelmatig werkwoord uitspraak: buit-ma-ken 1. het krijgen door ervoor te vechten ♢ hij heeft toch een medaille buitgemaakt Regelmatig werkwoord: buit-ma-ken ik maak buit (... ik buitmaak) ...

...

(maakte buit, heeft buitgemaakt), als buit voor zich verwerven; kapen.

maakte buit, h. buitgemaakt (veroveren; kapen): een schip buitmaken; zie prijs.

(’buit) (maakte buit, heeft buitgemaakt) (tot) buit maken : goederen op de vijand buitgemaakt.

(maakte buit, heeft buitgemaakt), als buit voor zich verwerven; kapen.

BUITMAKEN, (maakte buit, heeft buitgemaakt), zie BUIT.