Wat is de betekenis van buitelen?

buitelen - Werkwoord 1. ergatief ergens over de kop heengaan of -rollen ♢ Hij was van de trap gebuiteld. 2. (inerg) over de kop gaan of rollen ♢ Er werd gestoeid en gebuiteld en iedereen had plezier. 3. elkaar verdringen ♢ ...

v., tommelje, bûkelje.

(buitelde, heeft en is gebuiteld), voor- of achterover over het hoofd omdraaien, tuimelen: voorover buitelen ; kopje buitelen ; — al buitelende vallen : in het water, van een plank buitelen; — (fig.) die koopman is gebuiteld, is over de kop, bankroet.

buitelde, h., i. gebuiteld (tuimelen, over de kop gaan, keukelen).

(buitelde, heeft en is gebuiteld) hals over kop omdraaien zodat men weer op zijn voeten terechtkomt : achterover, voorover -; over de kop, het hoofd -; gebuiteld zijn, geruïneerd zijn. Syn. duikelen.

(buitelde, heeft en is gebuiteld), voor- of achterover over het hoofd omdraaien, tuimelen: voorover buitelen; kopje buitelen; al buitelende vallen: in het water, van een plank buitelen; (fig.) die koopman is gebuiteld, is over de kop, bankroet.

...

...

BUITELEN, (buitelde, heeft en is gebuiteld), tuimelen; duikelen kopje buitelen, voorover buitelen, vallen; — (fig.) die koopman is gebuiteld, is geruïneerd, bankroet; (kooph.) over den kop buitelen, failliet gaan. BUITELING, v. (-en), eene buiteling maken, (fig.) bankroet gaan.