Wat is de betekenis van bruid?

vrouw op haar huwelijksdag. vrouw op de dag van haar huwelijk en in de periode dat zij in ondertrouw is. Voorbeelden: Voor wat artistieker foto van een bruidspaar had hij in het Eindhovense Stadswandelpark de bruid, klassiek in het wit, op de leuning van een ijzeren brugje plaats laten nemen. A.F.Th. van der Heijden, De tandeloze...

bruid - Zelfstandignaamwoord 1. een vrouw die in het huwelijk treedt ♢ - Ze was een stralende bruid op die prachtige dag. Woordherkomst Vergelijk het Oudsaksische brud (jonge vrouw). Verwant met het Nederlandse bruien (slaan), verwant met bruden (tot vrouw nemen,...

bruid - zelfstandig naamwoord 1. vrouw die trouwt ♢ de bruid droeg een witte jurk Zelfstandig naamwoord: bruid de bruid de bruiden het bruidje

→ Huwelijk.

De bruid draagt een witte jurk, de kleur van de onschuld, maar ook van de abstinentie en in zekere zin evenzeer de kleur van het ongevoelige (zie ook ‘Wit’). Om in een droom met de eigen bruid te vrijen, betekent voor de man een avontuur, waarmee hij een taboe doorbreekt. Degene die met een onbekende vrouw in een bruidsjurk vrijt, zou v...

bruid - Vrouwen op het moment van hun huwelijk, of vlak voor of direct na het huwelijk.

bruid - 1°. In de verb. vuile bruid, een ontmaagd en zwanger meisje. Een yder lagi mijn uyt, Nu dat ik zit te kyken, Vast met mijn vuyle bruyd, Die by een ander is bevrugt. Daer ik onnozel bloedje, Meenigmael om zugt, DE VOS, Kleyn Jans Konkelpotje 16 [1714]-2°. In de vefb. een zoet bruidje spelen, copuleren. Daar zullen wij te zaam' z...

meisie op haar troudag.

heet het meisje op haar bruiloftsdag, en later ook reeds in ondertrouw. In Israël was de vreugde van het bruiloftsfeest spreekwoordelijk. Daarom wordt de nieuwe heilstijd graag daarmee vergeleken (Matth. 9 : 15); onder invloed van de voorstelling van het Verbond als het huwelijk tussen Jahweh en zijn volk, heet het nieuwe Sion Gods bruid (Is....