Wat is de betekenis van breker?

1) (1971) (voetb.) robuuste spits die niemand ontziet en de ondoordringbare verdediging van de tegenpartij moet zien te doorbreken. • Zij waren ‘De Brekers’, zeer succesvol, en voor Ajax letterlijk goud waard. (Maarten de Vos: De Ajacieden. 1971) • Het zwakste onderdeel van het Engelse spel openbaart zich in de ve...

breker - Zelfstandignaamwoord 1. een persoon die iets breekt ♢ "De breker betaalt" was de conclusie van de kabinetscrisis van '89. 2. een golf in de branding waarvan de top over de basis heenvalt ♢ De storm van de vorige dag verzoorzaakte prachtige brekers aa...

een hoge golf die omslaat of door tegenstand gebroken wordt. Er ontstaat een schuimende watermassa. Hoge golven die schuimend over het scheepsdek komen, noemt men ook brekers. Ze zijn van buitengewone kracht.

Werktuig dat men op boerderijen aantreft. Bedoeld kan worden een knopbreker voor het dorsen van lijnzaad, een kunstmestbreker of een koekenbreker.

s., brekker.

m. (-s), 1. die breekt; 2. (zeew.) korte, onstuimige golf die op een bank of op een rif ontstaat, en daar veel schuim en hol water veroorzaakt; — een breker over krijgen, een golf die boven het boord breekt en op het schip neervalt.

m. brekers (scheepst. onstuimige golf, die op een bank of rif ontstaat en veel schuim doet opbruisen; golf, die over een schip heenslaat): brekers op de kust; e. breker aan boord krijgen.

('bre:kәr) m. (-s) 1. Algm. persoon of zaak die breekt. 2. Zeew. hoge rolgolf: een aan boord krijgen.

Breker - Een werktuig bestemd om materiaal in stukken te breken; het bestaat in den regel uit twee tegen elkander indraaiende rollen aan het oppervlak met stompe punten voorzien, waartusschen door het materiaal gevoerd wordt. De constructie hangt af van de bestemming: cokes- en ertsbrekers, (vee)koeken-brekers, coprahbrekers, enz.