Wiktionary (2019)
breedvoerig - Bijvoeglijk naamwoord 1. tijd en ruimte nemend om alle kanten uitgebreid te bezien ♢ Hij heeft daarover een breedvoerige verhandeling geschreven. breedvoerig - Bijwoord 1. op breedvoerige wijze ♢ De kundige Schryver van dezelve, die zich...
Van Dale Uitgevers (1950)
bn. bw. (-er, -st), uitvoerig, omstandig, in alle bijzonderheden (niet ongunstig zoals breedsprakig).
Jozef Verschueren (1930)
(bre:t'voerәch) bn. en bw. (-er, -st) in brede, flinke trekken (ontwikkeld). Syn. → breedsprakig.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
bn. en bw. (-er, -st), uitvoerig, in alle bijzonderheden (niet ongunstig zoals breedsprakig).
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
