breedband - Zelfstandignaamwoord 1. (techniek) een internetverbinding met een hoog debiet; vooral gebruikt in tegenstelling tot een inbelverbinding Woordherkomst samenstelling van breed en band

zie broadband.

breedband - Een telecommunicatiekanaal dat snelle overdracht van grote databestanden mogelijk maakt. Meestal gebruikt voor verbindingslijnen tussen personal computers en het World Wide Web. De term definieert niet een specifieke bandbreedte, maar verwijst doorgaans naar alle overdrachtopties vanaf 45 miljoen bits informatie per seconde.

breedband - o., bandmetaal (staal, koper, aluminium) van grote breedte (0,6-3 m), dat door achter elkaar gemonteerde walsen warm gewalst wordt van plak tot lange strip. Deze wordt tot een rol gewikkeld en vervolgens na koud walsen voor de blikfabricage tot de gewenste variërende dikte gebracht (1,5-10 mm).