braakland
...
Jan Hoogland, Roel Otten | AUP Amsterdam Univerisity Press
Meindert Schroor PhH (2016)
Akkerland dat (één jaar) niet bebouwd wordt. Braaklegging of braken, bijv. bij het z.g. drieslagstelsel, werd geregeld toegepast om het land weer op krachten te laten komen. Het werd dan beweid en daardoor bemest. Daarna werd het geploegd (‘braak' houdt verband met het openbreken van de grond), geëgd en bezaaid.Zie: Vervloet, J.A.J., Inleiding tot...
drs. L.A. Beeloo (1981)
land dat bij de vroegere landbouwmethode onbebouwd of braak bleef liggen om uit te rusten, dat dus ook geen oogst opleverde.
Prof. Dr. J.H. Brouwer (1958)
Bouwland dat een jaar lang onbebouwd blijft liggen. Het braken werd in de M.E. al in Frl. toegepast, maar nog onregelmatig: slechts als het wegens overdadig onkruid nodig bleek. Pas het tekort aan mest tengevolge van de veepest dwong in de 18de eeuw tot systematische toepassing van de braak in een tamelijk vaste vruchtwisseling, om 'uitgebouwd...
Veerman (1954)
Akkerland, dat braak ligt. In Ned. betekent dit vrijwel steeds: ongebruikt en verwaarloosd land.
Van Dale Uitgevers (1950)
o., 1. land dat braak ligt; 2. (gew.) land dat tengevolge van dijkbreuk weggespoeld is of voortdurend aan afkabbeling blootstaat; stuk van zulk land.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: