Wat is de betekenis van Bouwterrein?

bouwterrein - Zelfstandignaamwoord 1. een terrein waarop gebouwd wordt of kan worden Woordherkomst samenstelling van bouw en terrein

Terrein in gebruik als bouwlocatie. Toelichting Tot bouwterrein wordt gerekend: terrein waarop wordt of zal worden gebouwd; braakliggende grond in bedrijventerrein. Zie ook: Bodemgebruik, Classificatie

bouwterrein - zelfstandig naamwoord uitspraak: bouw-ter-rein 1. stuk grond om op te bouwen ♢ we zoeken een bouwterrein voor het bouwen van een huis 2. plaats waar gebouwd wordt ♢ het bouwterrein...

bouwterrein - Plekken waar gebouwd wordt, waarbij het met name gebouwen betreft.

...

o. (-en), terrein, stuk grond bestemd voor en geschikt om daarop gebouwen, inz. huizen te laten zetten: bouwterrein te koop.

o. bouwterreinen: bouwterrein te koop.

Bouwterrein - Stuk grond, bestemd voor en geschikt om er een gebouw op te plaatsen. B. moet aan verschillende voorwaarden voldoen om geschikt geacht te kunnen worden. Het moet voldoende van hoogte zijn en de kwaliteit van den grond naar de omstandigheden van dien aard, dat het al of niet met den aanleg van een bijzondere fundeering een gebouw op dr...

o. (-en), terrein, stuk grond bestemd voor en geschikt om daarop gebouwen, m.n. huizen te laten zetten: bouwterrein te koop.