Wat is de betekenis van botsen?

botsen - Werkwoord 1. ergatief met een flinke snelheid tegen elkaar aankomen ♢ Er botsten gisteren weer twee auto's frontaal tegen elkaar op de snelweg. 2. ergatief in een conflict of ruzie geraken ♢ Zoals meestal botsten zij ook nu weer. botse...

botsen - regelmatig werkwoord uitspraak: bot-sen 1. met een klap tegen iets of iemand aan stoten ♢ de auto botste tegen een vuilnisbak 1. botsende karakters [die niet bij elkaar passen]...

stuiteren (een botsende bal)

- klinkt het niet, dan botst het, op goed geluk af, het zij zo, ook al lukt het niet of is men het er niet mee eens. Ik stamp niemand met opzet tegen de schenen. Maar ik ben altijd recht voor de raap. Klinkt het niet, dan botst het. - LN, 08-11-2002.

v., batse, botse, stuitsje; (van twee drijftollen), totterje.

...

(botste, heeft gebotst), 1. met een schok aankomen tegen (inz. van bewegende voertuigen gezegd), neervallen op : twee wagens botsen tegen elkaar; de lansen botsten op de schilden ; veelal wordt gedacht aan een terugspringen der tegen elkaar treffende voorwerpen; 2. (fig.) (van plannen, denkbeelden, instellingen enz.) in strijd, in tegenspraak, in v...

botste, h. gebotst (1 met geweld, met kracht tegen iets aanstoten, aanbonzen, op iets neervallen; 2 fig. van plannen, denkbeelden enz.: met elkaar in strijd komen): 1. met het hoofd tegen de muur botsen; de wagens botsten tegen elkaar; 2. het botsen der idealen op de werkelijkheid.

(botste, heeft gebotst) 1. met geweld aanstoten: de wagens tegen elkaar. Syn. ➝ afschampen. 2. in strijd komen: met, tegen een hogere macht -.