Wat is de betekenis van Boef?

1) (19e eeuw) (Utrecht, stud.) niet corpslid. Syn.: boender*; bourgeois*; knor*; pluis*; pooier*; profaneling*; provinciaal*; varken*. • Boef, (stud.) student niet corpslid. (Taco H. de Beer en E. Laurillard: Woordenschat, verklaring van woorden en uitdrukkingen. 1899) • (Jac. van Ginneken: Handboek der Nederlandsche taal. 1914) •...

boef - Zelfstandignaamwoord 1. iemand die zich onbehoorlijk of misdadig gedraagt ♢ - De boeven werden op heterdaad betrapt. ♢ - Hij was zowel boef als bevrijder. Tijdens het bestuur van de rechtse Boigny, een stamhoofd en de zoon van een rijke plantagehouder,...

Boef - een van de vele termen voor een niet-corpslid. Eng. barb, hallman; Du. Kamel.

boef - zelfstandig naamwoord 1. iemand die slechte dingen doet ♢ de politie achtervolgt de boef 2. ondeugend kind ♢ die Bas is een echte boef! Zelfstandig naamwoord: boef ...

Boeven zijn in de droom mensen, die ons willen oplichten. We zouden wantrouwig moeten worden, wanneer er een boef verschijnt.

I. Als tw. en bijw. Ter nabootsing van een doffe slag, of ter aanduiding van iets dat plotseling gebeurt. Vandaar ook als bijw.: plotseling, ineens. Tot ze hoorden schieten ginder bij het dorp. De kermis was boef gedaan, OP DE BEECK 1947, 85. II. Als znw. In de verb. op de (wilde) boef, op goed geluk af. Samen met den secretaris... trokk...

boewe, skurk, skelm; deugniet.

s., boef.

...