Wat is de betekenis van bloeitijd?

Het begrip bloeitijd heeft 2 verschillende betekenissen: 1) tijd waarin een plant bloeit. tijd waarin een plant of boom pleegt te bloeien; periode van bloei. 2) succesvolle tijd voor iets. tijd waarin iets als zeer succesrijk geldt in enig opzicht of gepaard gaat met een grote ontwikkeling; succesvolle tijd voor iets; bloeiperiode.

bloeitijd - Zelfstandignaamwoord 1. de periode van het jaar dat er bloemen aan een plant bloeien ♢ De bloeitijd van de heide is in juli en augustus. 2. de hoogtij van iets ♢ De bloeitijd van Nederland was in de 17de eeuw. Woordherkomst sam...

De b. van een gewas is de periode gedurende welke het merendeel der bloemknoppen zich opent. Het tijdstip van bloeien evenals de duur van de b. loopt zeer uiteen bij verschillende rassen. De lengte van de b. wordt bepaald door het specifieke bloeirhythme der individuele planten en door de gelijkmatigheid van het gewas. Een heterogene populatie zal,...

...

m., tijd dat de planten in bloei staan; flg.: de bloeitijd der jeugd; de bloeitijd van een vereniging, van kunsten en wetenschappen.

m. (tijd, dat een plant bloeit; inz. voorjaar; fig. tijd van krachtige ontwikkeling): fig. de bloeitijd der gilden.

Bloeitijd - noemt men het tijdvak, waarin de plant of een groep van planten bloeit. De b. wordt beheerscht door uitwendige invloeden en door den aangeboren aard der planten. Een nauwkeurige kennis der b. is voor den kweeker van veel beteekenis, zoowel in de bloemisterij als bij de ooftteelt.

('bloei) m. (-en) I. Eig. tijd dat de planten bloeien. II. Metf. 1. jeugd : des levens -. 2. tijd van hoge ontwikkeling : de van een letterkunde. Tgst. verval.

De tijd waarin de plant bloeit. In overdrachtelijken zin: tijd van voorspoed, van ontwikkeling.