Wat is de betekenis van blindheid?

blindheid - Zelfstandignaamwoord 1. een toestand waarin men niet in staat is te zien ♢ Deze ziekte leidt tot blindheid. Woordherkomst Afgeleid van blind met het achtervoegsel -heid. Verwante begrippen doofblindheid, kleurenblindheid, rivierblindheid, schaakblindheid

blindheid - zelfstandig naamwoord uitspraak: blind-heid 1. het niet kunnen zien ♢ zijn blindheid is aangeboren Zelfstandig naamwoord: blind-heid de blindheid

Licht dat op het oog valt, passeert het hoornvlies en de lens, en wordt gecentreerd op het netvlies. Het aldus gevormde beeld wordt via de oogzenuw doorgegeven aan de hersenen. Als er ergens in het traject een beschadiging optreedt of sprake is van een afwijking, kan dat blindheid tot gevolg hebben. Blindheid kan één of beide ogen betreffen en kan...

is enerzijds het symbool van onwetendheid en verblinding, anderzijds van onpartijdigheid en overgeleverd zijn aan het lot, daarenboven van de verachting voor de buitenwereld uit hoofde van het ‘innerlijk licht’. Daarom werden profeten als Teiresias en dichters als Homerus in het oude Griekenland als blind voorgesteld: blinden zouden de...

blindheid - Gedeeltelijk of volledig verlies van het gezichtsvermogen.

caecitas, coecitas, amaurosis, algeheel gemis van het gezichtsvermogen, hetzij tijdelijk (zie ook verblinding) of blijvend; de oorzaak kan liggen in ziekten van het oog, van de oogzenuw of van de hersenen (corticale blindheid), zie ook amblyopie, kleurenblindheid, nachtblindheid, woordblind, zielsblindheid.

bij tulp, verschijnsel waarbij de bloemknop niet tot ontwikkeling komt of de bol niet opkomt. Bij Freesia spreekt men van b., wanneer de knolletjes niet uitlopen. Het is een gevolg van een verkeerde temperatuur-behandeling tijdens liet bewaren of forceren.

s., blinens.

...