Nederlandstalige WikiWoordenboek
blanke - Zelfstandignaamwoord 1. iemand met een van nature bleke (pigmentarme) huid ♢ Extreemrechtse blanken boycotten de verkiezingen in Zuid-Afrika. blanke - Bijvoeglijk naamwoord 1. verbogen vorm van de stellende trap van blank Woordherkomst Afgeleid van blank met h...
Taalhistoricus en journalist.
Onlangs gehoord te Emmer-Compascuum in Zuidoost-Drenthe, in de vorm blaanke. Een Drents dialect woordenboek geeft als voorbeeld-zin 'geef mie mor een blaanke'. Het woord is ook gesignaleerd in de Achterhoek, in Noord-Brabant en in Apeldoorn. Men spreekt kortweg van een blanke, of voluit van een blanke borrel. Het gaat hier om jonge jenever, die 'bl...
Woordenboek van Muiswerk Educatief
blanke - zelfstandig naamwoord uitspraak: blan-ke 1. blanke Zuid-Afrikanen hebben meestal Hollandse of Britse voorouders ♢ iemand die tot het blanke ras behoort Zelfstandig naamwoord: blan-ke de blanke ...
De Oosthoek is een Nederlandse encyclopedie die in verschillende uitvoeringen is verschenen
blanke - v./m. (-n), 1. persoon die tot het blanke ras behoort; 2. persoon met een blanke teint.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
BLANKE, m. en v. (-n), persoon tot het blanke, ras behoorende.
Gerelateerde zoekopdrachten
