Onlangs gehoord te Emmer-Compascuum in Zuidoost-Drenthe, in de vorm blaanke. Een Drents dialect woordenboek geeft als voorbeeld-zin 'geef mie mor een blaanke'. Het woord is ook gesignaleerd in de Achterhoek, in Noord-Brabant en in Apeldoorn. Men spreekt kortweg van een blanke, of voluit van een blanke borrel. Het gaat hier om jonge jenever, die 'blanker' is dan oude of belegen jenever, dan wel om jonge jenever zonder suiker. Een van de vele Engelse benamingen voor jenever is white. De ogenschijn...

blanke - Zelfstandignaamwoord 1. iemand met een van nature bleke (pigmentarme) huid ♢ Extreemrechtse blanken boycotten de verkiezingen in Zuid-Afrika. blanke - Bijvoeglijk naamwoord 1. verbogen vorm van de stellende trap van blank Woordherkomst Afgeleid van blank met het achtervoegsel -e.

blanke - zelfstandig naamwoord uitspraak: blan-ke 1. blanke Zuid-Afrikanen hebben meestal Hollandse of Britse voorouders ♢ iemand die tot het blanke ras behoort Zelfstandig naamwoord: blan-ke de blanke de blanken

BLANKE, m. en v. (-n), persoon tot het blanke, ras behoorende.

blanke - v./m. (-n), 1. persoon die tot het blanke ras behoort; 2. persoon met een blanke teint.