Nederlandstalige WikiWoordenboek
blanke - Zelfstandignaamwoord 1. iemand met een van nature bleke (pigmentarme) huid ♢ Extreemrechtse blanken boycotten de verkiezingen in Zuid-Afrika. blanke - Bijvoeglijk naamwoord 1. verbogen vorm van de stellende trap van blank Woordherkomst Afgeleid van blank met h...
Nederlands woordenboek voor onderwijs
blanke - zelfstandig naamwoord uitspraak: blan-ke 1. blanke Zuid-Afrikanen hebben meestal Hollandse of Britse voorouders ♢ iemand die tot het blanke ras behoort Zelfstandig naamwoord: blan-ke de blanke ...
Taalhistoricus en journalist.
Onlangs gehoord te Emmer-Compascuum in Zuidoost-Drenthe, in de vorm blaanke. Een Drents dialect woordenboek geeft als voorbeeld-zin 'geef mie mor een blaanke'. Het woord is ook gesignaleerd in de Achterhoek, in Noord-Brabant en in Apeldoorn. Men spreekt kortweg van een blanke, of voluit van een blanke borrel. Het gaat hier om jonge jenever, die 'bl...
De Oosthoek is een Nederlandse encyclopedie die in verschillende uitvoeringen is verschenen
blanke - v./m. (-n), 1. persoon die tot het blanke ras behoort; 2. persoon met een blanke teint.
Nederlands woordenboek (7e druk)
m. en v. (-n), persoon die tot het blanke ras behoort.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
BLANKE, m. en v. (-n), persoon tot het blanke, ras behoorende.
Gerelateerde zoekopdrachten
