bladwijzer
(1991) (jeugd) weinig standvastig persoon. • Bladwijzer: iemand met een weinig standvastige mening, die met alle winden meewaait. (C.A.J. Hoppenbrouwers: Jongerentaal: de tipparade van de omgangstaal. 1991)
Marc De Coster (2020-2024)
(1991) (jeugd) weinig standvastig persoon. • Bladwijzer: iemand met een weinig standvastige mening, die met alle winden meewaait. (C.A.J. Hoppenbrouwers: Jongerentaal: de tipparade van de omgangstaal. 1991)
Wiktionary (2019)
bladwijzer - Zelfstandignaamwoord 1. iets om een bladzijde in een boek mee te markeren, zonder dat die bladzijde daarvan schade oploopt 2. (informatica) een bewaarde hyperlink in een webbrowser of andere computersoftware Woordherkomst samenstelling van blad en wijzer
Muiswerk Educatief (2017)
bladwijzer - zelfstandig naamwoord uitspraak: blad-wij-zer 1. strook om in een boek te leggen ♢ de bladwijzer geeft aan waar je gebleven bent in het boek Zelfstandig naamwoord: blad-wij-zer de bladwijzer ...
dr. P.J. van Swigchem en E.J. Slot (1990)
meestal bedrukte of versierde strook papier, linnen of leer, in een boek gelegd om aan te geven op welke bladzijde men met het lezen gebleven is. - boekelegger; leeswijzer.
Van Dale Uitgevers (1950)
m. (-s), 1. (alfabetische) inhoudsopgave van een boek; 2. bijlegger, leeswijzer.
M. J. Koenen's (1937)
m. bladwijzers (verwijslijst voor de hoofdstukken van een boek, inhoudsopgave; dun voorwerp, lint, papier enz., dat tussen de bladen v. e. boek gelegd wordt om aan te wijzen, waar men gebleven is).
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: