Wat is de betekenis van Bitterheid?

bitterheid - Zelfstandignaamwoord 1. de mate waarin iets een bittere smaak heeft 2. de mate waarin een gebeurtenis of omstandigheid bittere gevoelens nalaat Woordherkomst Afgeleid van bitter met het achtervoegsel -heid.

bitterheid - zelfstandig naamwoord uitspraak: bit-ter-heid 1. het zeer teleurgesteld zijn ♢ na die maatregel was er sprake van bitterheid onder de bevolking Zelfstandig naamwoord: bit-ter-heid de bitterheid

De bittere smaak van het bier is met name afkomstig van de tannine uit de toegevoegde hop. Daarnaast kunnen ook kruiden, zoals gember, sinaasappelschillen of kruidnagel, mede de totale bitterheid van het bier bepalen. De hoeveelheid (onvergistbaar) suiker kan het bier minder bitter doen smaken.

s., bitterens.

v., 1. het bitter-zijn, bittere smaak; 2. het pijnlijk, grievend of gegriefd-zijn; ook concr. (...heden), uiting van een bittere gemoedsgesteldheid.

(‘bittәr) v. (...heden) 1. Eig. het bitter zijn. 2. Metn. wat bitter is.

Een vaak gebruikt beeld voor iets walgelijks of onaangenaams (Spr. 27 : 7; Jes. 24 : 9; Jer. 8 : 14), namelijk voor de heillooze gevolgen der zonde (Spr. 5 : 3v.v.; Klaagl. 3 : 15); inzonderheid voor den dood (1 Sam. 15 : 32; Sir. 41 : 1). Overeenkomstig dit beeld werden er als symbool ter herinnering aan de slavernij in Egypte (Exod 1 : 14: &bdquo...

v., 1. het bitter-zijn, bittere smaak; 2. het pijnlijk, grievend of gegriefd-zijn; ook concreet (-heden), uiting van een bittere gemoedsgesteldheid.

BITTERHEID, v. bittere smaak; —, (...heden), (fig.) smaadrede, scheldwoord; smart, leed.