binomiaal
binomiaal - Bijvoeglijk naamwoord 1. met betrekking tot het binomium (van w:Isaac Newton|Newton) Woordherkomst afgeleid van binomium met het achtervoegsel -aal
Nederlandstalige WikiWoordenboek
binomiaal - Bijvoeglijk naamwoord 1. met betrekking tot het binomium (van w:Isaac Newton|Newton) Woordherkomst afgeleid van binomium met het achtervoegsel -aal
De Oosthoek is een Nederlandse encyclopedie die in verschillende uitvoeringen is verschenen
binomiaal - bn., tweetermig: van een binomium: binomiale coëfficiënten; binomiale reeks.
Nederlands woordenboek (7e druk)
bn., (wisk.) tweetermig; van een binomium.
Dr. E.J. Dijksterhuis - 1939
(→ binomium). Uit twee termen bestaande. Vb.1) binomiaalvergelijking. 2) Met een binomium samenhangend. Vb. binomiaalcoëfficienten. 3) In de Griekse wiskunde is de binomiaal (= uit twee termen bestaande) een irrationaliteit van den vorm p (1 + V λ)> waarin p een rationaal lijnstuk is en X een positief rationaal getal, dat niet h...
Nederlandse encyclopedie, uitgegeven van 1916-1925.
Binomiaal, behoorende bij het binomium*.
Gerelateerde zoekopdrachten