Wat is de betekenis van Binder?

binder - Zelfstandignaamwoord 1. (beroep) afkorting voor boekbinder 2. iemand of iets die of dat bindt 3. machine voor het binden van schoven graan Woordherkomst afgeleid van binden met het achtervoegsel -er Zie ook Binder

Binder zijn chemicaliën die korte vezels bijeenhouden in een cartridge-filter.

zie: boekbinder.

1. Band (aan een kledingstuk). Toch zag Pol hoe ’t zweet uitdreef van onder haar zwarte muts, waarvan de fluwelen binders haar oren bedekten en onder haar kin tot een strik saamgebonden waren, ELSSCHOT 1960, 191. De satijnen muts met binders staat op haar dicht blond haar, DE PILLECYN 1962, 8. 2. (Spreekt., gewest.) In toep. een kind dat er...

1 (boek)binder; 2 losse band; 3 band; 4 bindmiddel; 5 bindsteen; 6 bindery, boekbinderij.

binder; kuiper; strikdas; spantconstructie.

m. (-s), 1. hij die bindt, in ’t bijz. boekbinder; 2. (gew.) halster van een paard; — (Zuidn.) band aan een kledingstuk; 3. (Zuidn.) rover.

buikband; obstetric binder, zwangerschapscorset.

m. binders (1 iem., die bindt inz. boekbinder; 2 bloemenbinder; schovenbinder): 1. breng deze boeken naar den binder; 2. de binders rangschikken de bloemen tot bloemstukken.