Wat is de betekenis van billijken?

billijken - Werkwoord 1. (ov) goedkeuren of toestaan ♢ Ik kan het gedrag van die jongen niet billijken.

v., binlikje, billikje, ynskikke.

(billijkte, heeft gebillijkt), billijk vinden; goedkeuren, gepast achten: iemands reden billijken; dat kan ik billijken, dat zal ik niet afkeuren.

billijkte, h. gebillijkt (voor billijk houden; goedkeuren; rechtvaardig, redelijk, rechtmatig keuren): iems. gedrag niet billijken.

(billijkte, heeft gebillijkt) billijk vinden: iemands gedrag -. Syn. goedkeuren. Tgst. afkeuren.

(billijkte, heeft gebillijkt), billijk vinden; goedkeuren, gepast achten: iemands reden -; dat kan ik -, dat zal ik niet afkeuren.

...

BILLIJKEN, (billijkte, heeft gebillijkt), goedkeuren iemands reden billijken, billijk vinden; — dat kan ik billijken, dat zal ik niet af keuren. BILLIJKING v.

...