Wat is de betekenis van Bijvoeglijk naamwoord?

bijvoeglijk naamwoord - Zelfstandignaamwoord 1. (grammatica) een woordsoort die wordt gebruikt om een eigenschap of hoedanigheid van een zelfstandig naamwoord te benoemen Synoniemen adjectief, adjectivum Verwante begrippen zelfstandig naamwoord, bijvoeglijk-naamwoordsvorm, stellende trap, vergrotende trap, overtreffend...

Een bijvoeglijk naamwoord (of: adjectief) noemt een eigenschap of toestand van een door een zelfstandig naamwoord uitgedrukte zelfstandigheid. Een bijvoeglijk naamwoord kan als bijvoeglijke bepaling aan een zelfstandig naamwoord voorafgaan: (1) de luchtmobiele brigade, een parlementaire enquête Daarnaast kan een bijvoeglijk naamwoord ook fungeren a...

Een woord dat een eigenschap van een zelfstandig naamwoord geeft.

(o.), syn. adjectief; een woord dat een toestand of een eigenschap van een zelfstandig naamwoord aangeeft; b.v. een moeilijke opdracht,

Een bijvoeglijk naamwoord (of: adjectief) noemt een eigenschap of toestand van een door een zelfstandig naamwoord uitgedrukte zelfstandigheid. Een bijvoeglijk naamwoord kan als bijvoeglijke bepaling aan een zelfstandig naamwoord voorafgaan.

adjectief: dit woord geeft een eigenschap van een zelfstandig naamwoord aan, b.v. de sterke leeuw, de leeuw is sterk; zie ook attribuut.

of adjectief is in de taalkunde de naam van een woord, dat een eigenschap of toestand van een zelfstandigheid noemt. Het kan zowel attributief als praedicatief worden gebruikt (de grote hond, de hond is groot). Is het in het gebruik van het substantief duidelijk onderscheiden, naar de oorsprong was dit nauwelijks het geval; daarop wijst alth...

Bijvoeglijk naamwoord - ➝ Adjectivum.

(bij'voechlək) o. (-e -en) woord dat vaak een eigenschap of toestand uitdrukt van de persoon of van de zaak waarbij het gevoegd is : een kan attributief (een „groot” boek) of predikatief (het boek is „groot”) gebruikt worden. Syn. adjektief.