Wat is de betekenis van bijstand?

(1991) (Leiden, stud.) bestuurscommissie die novieten of feuten begeleidt tijdens de ontgroening. Bijstandstokjes zijn goedkope, zoute stokjes. • Bijstand (Lei) bestuurscommissie die nullen begeleidt tijdens de KMT. (Albert Gillissen & Paul Olden: Het eerste Nederlandse Studentenwoordenboek. 1991) • Vanaf de rand van het balkon tuurt...

bijstand - Zelfstandignaamwoord 1. in algemene zin: geboden hulp, ondersteuning ♢ Met bijstand van het buurland wist men de vijand het hoofd te bieden. 2. (economie) (regering) een van staatswege geboden basisuitkering aan iemand die geen inkomen heeft ♢ Hij...

Bijstand is een aanvullend potentieel van buiten de eigen dienst, aangevraagd door het bevoegd gezag.

bijstand - zelfstandig naamwoord uitspraak: bij-stand 1. hulp van de overheid ♢ hij leeft van de bijstand 1. een bijstandstrekker [iemand die bijstand ontvangt] Zelfstandig naamwoord...

bijstand - Een uitkering die is geregeld in de Algemene Bijstandswet. De regeling is bedoeld als minimumuitkering voor een ieder die niet in zijn eigen levensbehoeften kan voorzien. De wet wordt uitgevoerd door de gemeentelijke sociale diensten.

bijstand - Het leveren van rechtstreekse economische of financiële hulp.

...

in., hulp, ondersteuning, onderstand: bijstand verlenen; — commissie van bijstand, van hulp en voorlichting ; — de man verleent zijn vrouw bijstand in rechte ; de vrouw kan zonder bijstand van de man geen rechtshandelingen verrichten (art. 163 B. W.), zonder zijn medewerking.

m. (hulp, ondersteuning): met gewapende bijstand; bijstand verlenen, Z.-N. Maatschappij van onderlinge bijstand, mutualiteit.