Wat is de betekenis van bezwering?

bezwering - Zelfstandignaamwoord 1. Een stellige belofte. Die men lang niet altijd waar kan maken. 2. geestenuitbanning ♢ Bezweren, bespreken of belezen is letterlijk een bovennatuurlijke macht uitoefenen door iets voor te lezen, vaak uit een heilig geschrift, of door het lezen van bezweringsspreuken, waardoo...

bezwering - zelfstandig naamwoord uitspraak: be-zwe-ring 1. het door formules e.d. in je macht krijgen ♢ de bezwering door het stamhoofd duurde wel een uur 2. de formule of woorden waarmee je iemand in je macht probeert te krijg...

1. handeling of spreuk waarmee heidense volken goden of geesten gunstig willen stemmen: de negerstam voerde op het ritme der trommels wilde bezweringsdansen uit om van de goden regen af te dwingen; 2. in de Katholieke Kerk kent men de duivelbezwering, een formule waarin men de duivel gebiedt weg te gaan of weg te blijven.

het smeekend aanwenden van den naam van God, van heilige personen of zaken, om iemand er toe te brengen iets te doen of te laten. Een bezwering verschilt dus van den eed, die God aanroept als getuige van de waarheid, en van den vloek, die God aanroept om iemand te straffen. Wordt de duivel bezworen (altijd op gebiedende wijze), dan spreekt men van...

zie Bespreken, Betoveren. B.G., zie Benedictus Gerbrantsz.

(volkskunde) Bezweringsspreuken moesten dienen om wonden te helen, ziekten van mensen en vee te verdrijven, ongedierte te weren uit stal en akker, onweer te verjagen, een zwerm bijen te vangen enz. Die spreuken gingen gepaard met geheimzinnige gebaren van de bezweerder of belezer. Deze spreuken zijn van geslacht op geslacht overgeleverd; zij werden...

s., biswarring.

v. (-en), het bezweren; de woorden waarmee men zulks doet.

v. bezweringen (het bezweren in bet. 3; het oproepen of bannen van geesten; de gebeden bij het bezweren).