Wat is de betekenis van bezwaarlijk?

bezwaarlijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. stuitend op bezwaren, lastig, moeilijk bezwaarlijk - Bijwoord 1. moeilijk of onmogelijk om een voor de hand liggende reden, die mogelijk de luisteraar ontgaat ♢ Hij kon bezwaarlijk even langskomen. Hij zat toen immers in de gevangenis. ...

bezwaarlijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: be-zwaar-lijk 1. wat problemen oplevert ♢ ik vind het bezwaarlijk dat het zo ver weg is Bijvoeglijk naamwoord: be-zwaar-lijk ... is bezwaarlijker dan ... ...

adv., biswierlik, swier, min, slim.

bn. bw. (-er, -st), 1. lastig, zwaar vallend: bezwaarlijke uitgaven; dat valt mij bezwaarlijk, ik kan het haast niet doen, bekostigen; 2. niet zonder zwarigheid, moeilijk: ik kan het bezwaarlijk geloven; het kan bezwaarlijk anders geregeld worden ; nadert tot: nauwelijks : zoiets zal men bezwaarlijk ergens vinden.

bn., bw. (lastig, moeilijk): de reis in de winter was zeer bezwaarlijk; ik kan het bezwaarlijk geloven, nauwelijks; iets bezwaarlijk kunnen doen.

(bə'zwa:rlək) bn. en bw. moeilijk : ik kan het – geloven; – aan de kost komen. Tgst. lichtelijk.

(-er, -st), 1. bn., lastig, zwaar vallend: bezwaarlijke uitgaven; 2. bw., niet zonder zwarigheid, moeilijk: het kan bezwaarlijk anders geregeld worden.

...

BEZWAARLIJK, bn. bw. (-er, -st), bezwaarlijke uitgaven, die iem. te zwaar vallen, te hoog komen; — moeilijk ik kan het bezwaarlijk gelooven; — het kan bezwaarlijk anders geregeld worden; — dat valt mij bezwaarlijk, ik kan het haast niet doen, bekostigen.