Wat is de betekenis van bezitter?

bezitter - Zelfstandignaamwoord 1. (juridisch) iemand die het bezit van iets heeft, maar niet noodzakelijk ook DE eigendom ♢ De bezitter van dit landhuis heeft er goed aan verdiend. Woordherkomst afgeleid van bezitten met het achtervoegsel -er

bezitter - zelfstandig naamwoord uitspraak: be-zit-ter 1. iemand die er eigenaar van is ♢ wil de bezitter van de rode Audi zich melden bij de receptie? Zelfstandig naamwoord: be-zit-ter de bezitter ...

Een bezitter is een persoon die een goed houdt voor zichzelf.

Degene die het goed in zijn feitelijke macht heeft.

Degene die het goed voor zichzelf houdt.

Iemand die (al dan niet terecht) pretendeert eigenaar/rechthebbende te zijn. Voorbeeld van de persoon die ten onrechte pretendeert eigenaar/rechthebbende te zijn: de dief.

s., bisitter.

m. (-s), hij die het bezit van iets heeft; (rechtst.) de goede trouw van de bezitter wordt steeds verondersteld, hij die kwade trouw beweert, moet deze bewyzen (art. 589 B.W.), — de bezitters, zij die geld en goed bezitten; (spr.) zalig zijn de bezitters (Lat. beati possidentes).

m. bezitters (hij, die bezit, eigenaar): zalig zijn de bezitters.