Wat is de betekenis van beu?

beu - Bijvoeglijk naamwoord 1. alleen predicatief met oorzakelijk voorwerp: iets ~ zijn: niet langer iets onaangenaams door de vingers willen zien ♢ Hij was die vervelende houding meer dan beu.

beu - bijvoeglijk naamwoord 1. er genoeg van hebben ♢ ik ben zijn gezeur beu Bijvoeglijk naamwoord: beu

adj., ba, gram, sêd; iets — zijn, earne fan iten en dronken hawwe, eat sa sêd wêze as spein spek, earne de mage it liif fol fan hawwe; iem. — maken, immen sêd jaen.

...

bn. (alleen praed.), iets beu zijn, er meer dan genoeg van hebben, het moede zijn; ik ben er beu van.

bn. (alleen met zijn; meer dan genoeg van iets hebbend, iets doodmoe zijnde); iets (of: van iets) beu zijn; gmz.

bn. [msch. klnb.] doodmoe : (van) iets zijn.

bn. (alleen predikatief), iets zijn, er meer dan genoeg van hebben; ik ben het beu.

beu - afkeerig, genoeg hebbend van.