Wat is de betekenis van betrappen?

betrappen - Werkwoord 1. (ov) iemand ~: getuige worden van het feit dat iemand iets (verbodens) doet en wat verborgen had moeten blijven ♢ De dief werd door de politie op heterdaad betrapt. ♢ De man werd betrapt op het rijden door rood licht....

betrappen - regelmatig werkwoord uitspraak: be-trap-pen 1. merken dat iemand bezig is iets te doen wat niet mag ♢ de meester betrapte Pim toen hij zat te spieken Regelmatig werkwoord: be-trap-pen ik betrap ...

v., bitraepje, bitrappe, (at)trappearje, snappe, oer it mad, mêd komme.

...

betrapte, h. betrapt (1 treden op w.i.g.; 2 verrassen): 1. hooi betrappen; 2. iemand op een leugen, een diefstal betrappen; een dief betrappen.

(bə'trappən) (betrapte, heeft betrapt) 1. trappen op : het hooi -. 2. iemand bemerken of in zijn macht krijgen terwijl hij iets ongeoorloofds doet: een dief -. →: daad. Syn. vangen, vatten, verrassen. 3. iemand overtuigen van wat hij bedreven heeft : iemand op een leugen -; zich op iets -, een onwillekerige aandoening of handeling opeen...

denom. van ’t oude trappe == val, strik om dieren te vangen. Denk ook aan de Noordamerik. „ Trappers".

(betrapte, heeft betrapt), 1. treden op; 2. de bedrijver van iets kwaad bij die handeling ver rassen, overvallen: op heterdaad betrapt; iemand op een leugen -, op diefstal betrappen; spr.: eens betrapt, tienmaal gedaan: (oneig.) zich op iets bij zichzelf iets waarnemen dat men moet afkeuren; de geheimen der natuur betrappen, tersluiks waarnemen.

...