Betoonen — betuigen — bewijzen
Iemand iets doen blijken. Bij betuigen geschiedt dit in woorden; bij betoonen door woorden en daden ; bewijzen drukt ongeveer hetzelfde uit als betoonen, maar hieraan is meer verbonden het denkeeld van overtuigend doen blijken. Men betuigt iemand zijne vriendschap door woorden; men betoont hem zijne vriendschap door eene voorkomende behandeling; me...