Wat is de betekenis van beteugelen?

beteugelen - Werkwoord 1. (ov) in bedwang houden, intomen, bedwingen ♢ Hij volgt therapie om zijn agressie te beteugelen. Woordherkomst Afgeleid van teugel met het voorvoegsel be-.

beteugelen - regelmatig werkwoord uitspraak: be-teu-ge-len 1. je beheersen, niets zeggen, terwijl je dat graag zou willen ♢ je moet je ongeduld beteugelen Regelmatig werkwoord: be-teu-ge-len ik beteugel ...

v., bidimje, bidimme, bidemme, bidamje, bidibberje, birongje, delsette, teamje; zich —, jin tobekhâlde, jin ynbine.

...

(beteugelde, heeft beteugeld), eig. door een teugel in bedwang houden, thans alleen oneig.: iets of iem. in zijn vrije uiting, loop of beweging beperken, betomen, bedwingen: zijn ongeduld beteugelen; oproerige bewegingen beteugelen; zijn gramschap, zijn toorn beteugelen.

beteugelde, h. beteugeld (betomen, bedwingen): een paard beteugelen; fig. zijn driften beteugelen; een oproer beteugelen.

(bə'teugələn) (beteugelde, heeft beteugeld) 1. intomen : een paard -. 2. in bedwang houden : zijn driften -. Syn. →: bedwingen.

(beteugelde, heeft beteugeld), eig. door een teugel in bedwang houden; oneig. iets of iemand in zijn vrije uiting, loop of beweging beperken of bedwingen: zijn ongeduld beteugelen; een oproer .

...