Wat is de betekenis van betamen?

...

betamen - Werkwoord 1. (onpr) wat volgens de zeden en normen zo zou moeten zijn ♢ Zoals het een Belgische prinses betaamde, werd zij streng katholiek opgevoed. Woordherkomst afgeleid van het Middelnederlandse tamen met het voorvoegsel be-

betamen - regelmatig werkwoord uitspraak: be-ta-men 1. wat gepast is ♢ ze heeft zich gedragen zoals dat betaamt Regelmatig werkwoord: be-ta-men het betaamt zij betamen ...

v., (bi)hear(r)e, bitamje, passe, strekke; niet —, misstean, gjin pas foech jaen.

(het betaamde, heeft betaamd), voegen, passen: het betaamt u niet; — behoren, behoorlijk zijn: dat is niet zoals het betaamt.

betaamde, h. betaamd (voegen, passen): bescheidenheid betaamt de jeugd.

(bə'ta:mən) (betaamde, heeft betaamd) behoren, met het bijdenkbeeld van plichtbesef : bescheidenheid betaamt de jeugd. Syn. →: behoren.

(het betaamde, het heeft betaamd), pas sen: het betaamt u niet; behoorlijk zijn: dat is niet zoals het betaamt.

van een Germ. wt. tem = passend zijn, zich schikken. Zie Tam en Timmeren.