Wat is de betekenis van beslissen?

beslissen - Werkwoord 1. (ov) vaststellen wat er gaat gebeuren ♢ De ouders beslisten dat hun kind naar die bepaalde school ging. 2. het verschil uitmaken ♢ Deze wedstrijd zal beslissen wie de winnaar van het toernooi is. Woordherkomst afgel...

beslissen - regelmatig werkwoord uitspraak: be-slis-sen 1. zeggen of bedenken wat er gedaan moet worden ♢ de directie beslist wie de baan krijgt Regelmatig werkwoord: be-slis-sen ik beslis ...

beslissen - Het beëindigen van een geschil door middel van een informeel proces.

v., bislisse, biskiede; (van rechtbank), wize, wiiz(g)je; dat is nog niet beslist, dat hinget noch; de zaak is beslist, de reap is draeid.

...

(besliste, heeft beslist), 1. iets waarover verschil van gevoelen is voorgoed tot een einde brengen, uitmaken: ik kan, durf niet beslissen, wie gelijk heeft: — het pleit, het is beslist, die zaak is afgedaan, (ook) hij (zij) is gestorven. 2. iets dat nog onzeker is een bepaalde uitkomst doen hebben: toen was zijn lot beslist...

besliste, h. beslist (1 iets, waarover verschil in gevoelen is, uitmaken; 2 iets, dat nog onzeker is, een bepaalde uitkomst doen hebben; 3 uitspraak doen over, voorgoed uitmaken): 1. de vergadering heeft bij stemming beslist, dat; draal niet langer, gij moet vandaag beslissen; 2. deze aanval besliste de strijd; 3. niet durven beslissen, wie het ged...

(bə'slissən) (besliste, heeft beslist) 1. voorgoed tot een einde brengen : die aanval besliste de strijd. 2. uitspraak doen over : de vergadering besliste zo. 3. uitmaken, met het bijdenkbeeld dat er verder niets meer aan te doen is : een -de uitspraak. Syn. →: afdoen.

Werkwoord: moeten kiezen of delen, moeten kiezen of kavelen, moeten springen of baden, aan de kat of aan de kaas moeten, niet lang over iets kauwen, het met zich zelf eens worden, te rade worden, tot een besluit komen, aannemen iets te doen, een besluit nemen, een besluit opmaken, besluiten, beslissen, bepalen, vaststellen, stellen, zich ten...