Wat is de betekenis van beschimmeld?

(1956) (inf.) verlegen. Volgens Van Dale 'gewestelijk'. • Doe toch nie zo beschimmeld! (A.M. de Jong: Het geslacht Verhaegen. 1956)

beschimmeld - Bijvoeglijk naamwoord 1. onderhevig aan schimmelgroei ♢ Het brood is beschimmeld. beschimmeld - Werkwoord 1. voltooid deelwoord van beschimmelen Woordherkomst Voltooid deelwoord van beschimmelen. Synoniemen muf, schimmelig

beschimmeld - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: be-schim-meld 1. met een wittige laag (schimmel) bedekt ♢ deze kaas is helemaal beschimmeld Bijvoeglijk naamwoord: be-schim-meld de/het beschimmelde ...

adj., skimmelich, ûnder ’e skimmel.

bn., 1. met schimmel bedekt: beschimmeld brood. 2. (fig.) oud en onfris: beschimmelde papieren; een oude beschimmelde ordonnantie. 3. (gew.) beschaamd, verlegen. 4. (gew.) bleek, betrokken

bn., bw. (1 met schimmel bedekt; 2 fig. verlegen, bedeesd, gew.): 1. beschimmelde schoenen, beschimmeld brood; 2. wat sta je daar beschimmeld te kijken!

(bə'schimməlt) bn. en bw. 1. met schimmel bedekt ; -e schoenen. 2. beschaamd : wat staat hij daar te kijken?

bn., 1. met schimmel bedekt: beschimmeld brood; 2. (fig.) oud en onfris: beschimmelde opvattingen.

BESCHIMMELD, bn. met schimmel bedekt: beschimmeld brood; — (fig. gew.) beschaamd, verlegen; — (gew.) afgevallen. BESCHIMMELDHEID, v.