Wat is de betekenis van beschieting?

beschieting - Zelfstandignaamwoord 1. (militair) het onder zwaar vuur leggen van een vijandelijke positie ♢ Er volgde een langdurige beschieting van de belegerde stad. Woordherkomst Naamwoord van handeling van beschieten met het achtervoegsel -ing

v., 1. bombardement. 2. (timm.) lambrizering; beschotwerk.

(scheepsbouw) heet het totaal der scheidingsschotten (d.i. de schotten, die niet voor sterkte of waterdichtheid dienen, alleen ruimten van elkaar scheiden), der plafonds en vast ingebouwde meubelen op een schip. De bekleding van de huid aan de binnenzijde in ruimen en verblijven heet wegering.

houten betimmering van de verblijven aan boord van schepen.

v. (-en) 1. Eig. het beschieten. 2. Metn. plankwerk tot beschieting.

v. (-en), 1. bombardement; 2. lambrisering; beschotwerk.

BESCHIETING, v. bombardement; — (timm.) lambrizeering, beschotwerk.