Wat is de betekenis van bescheidenheid?

bescheidenheid - Zelfstandignaamwoord 1. de eigen verworvenheden kleiner voorstellen dan zij zijn Woordherkomst Afgeleid van bescheiden met het achtervoegsel -heid.

bescheidenheid - zelfstandig naamwoord uitspraak: be-schei-den-heid 1. het jezelf niet op de voorgrond plaatsen ♢ zijn bescheidenheid is een goede eigenschap 1. bescheidenheid siert de mens [is een...

s., biskiedenheit, dimmenens, dimmenheit.

v., 1. het bescheiden-zijn; met de meeste bescheidenheid iets verzoeken, met de grootste beleefdheid, zonder de minste aanmatiging. 2. discretie: aan iemands bescheidenheid iets toevertrouwen, het hem mededelen in ’t vertrouwen, dat hij het niet verder vertellen zal. 3. oordeel, inzicht, beslissing: dat staat aan uw bescheide...

wordt in breederen en engeren zin genomen. In den ruimsten zin verstaat men er onder: modestia, van moderari (Lat.) = matigen. Gematigd dienen te worden: 1° het verlangen naar eer; en dat doet de nederigheid; 2° het verlangen naar kennis; 3° de uiterlijke handelingen en het gedrag; 4° het uiterlijke, zooals kleeding e.d. In enge...

(bəə'scheidenheit) v. het bescheiden zijn : in alle een opmerking maken. Tgst. →: aanmatiging.

v. 1. beleefdheid; 2. discretie: aan iemands bescheidenheid v iets toevertrouwen; 3. oordeel: dat staat aan uw bescheidenheid v; 4. geringheid, kleinheid.

De eigenschap van bescheiden zijn, zich overeenkomstig de eischen der wellevendheid op den achtergrond plaatsen, niet op in het oog loopende wijze op eigen daden, kennis enz. de aandacht vestigen; nederigheid.

...