Wat is de betekenis van Beschaafd?

beschaafd - Bijvoeglijk naamwoord 1. net en goed opgevoed ♢ De beschaafde jongen gaf zijn plaats in de bus aan de oudere man. 2. een hoge ontwikkeling hebbend ♢ De Engelsen vinden zich een beschaafd volk, maar als ze alcohol gebruiken kun je dat niet van iede...

beschaafd - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: be-schaafd 1. met goede manieren, zoals het hoort ♢ haar nieuwe vriend maakt een beschaafde indruk 2. niet primitief ♢ de polen horen tot de beschaaf...

adj. & adv., biskaefd, bislipe.

...

bn. bw. (-er, -st), 1. niet meer in natuurstaat levende: de beschaafde volken (in tegenst. met de wilden). 2. blijk gevende van hogere beschaving en zorgvuldige opvoeding: beschaafde manieren; de beschaafde stand; iem. uit beschaafde kring; de beschaafde omgang; een beschaafde vrouw, ontwikkeld; een beschaafd g...

I. bn., bw. (1 van een volk of maatschappij: niet meer in een onontwikkelde natuurstaat verkerende; 2 welopgevoed, welgemanierd, goed onderwezen): 1. beschaafde volken; 2. een beschaafd man; beschaafde manieren; een beschaafde uitspraak, in beschaafde kringen gehoord wordend. II. o. (met algemeen: de taal, algemeen gebruikt in de beschaafde kringe...

(bə'scha:ft) bn. en bw. (-er, -st) 1. al ontwikkeld, niet meer in de natuurstaat verkerend : de -e volken. Tgst. →: barbaars. 2. goed opgevoed : de -e kringen; een jongeling, van manieren. 3. van een beschaafde : de -e taal; een -e uitspraak. Syn. →: beleef.

I 1. bn. en bw. (-er, -st), . niet meer in natuurstaat levende: de beschaafde volken; 2. blijk gevend van hogere beschaving en zorgvuldige opvoeding: beschaafde manieren; een beschaafde vrouw, ontwikkeld; een gezicht, uiterlijk; II de beschaafde uitspraak van een woord, een taal, de beschaafde taal, die in beschaafde kringen gehoord wordt.

...