Wat is de betekenis van berucht?

...

berucht - Bijvoeglijk naamwoord 1. om slechte redenen bekend staand, gevreesd ♢ Mijn buurman is berucht in het hele dorp.

berucht - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: be-rucht 1. bekend door iets vervelends of slechts ♢ hij is berucht vanwege zijn agressieve gedrag Bijvoeglijk naamwoord: be-rucht ... is beruchter dan ... ...

adj., birucht, raer forneamd, skean forneamd.

...

bn. bw. (-er, -st), bekend om een ongunstige eigenschap: hij was berucht wegens zijn wreedheid; hij is daarvoor berucht; absol.: te slechter naam en faam bekend: een berucht persoon; de beruchte Heydrich; schandaal wekkend: een berucht proces.

bn. (ten kwade bekend): berucht wegens, om; zich berucht maken; een beruchte dief.

(bə'rucht) bn. en bw. (-er, -st) 1. slecht befaamd : een rover ; om, wegens iets ; zich maken door... Syn. →: befaamd. 2. opzienbarend : een proces.

komt van rucht en dit staat in verband met roepen (Hoogduitsch rufen)) de ƒ gaat voor t vaak in ch over: gracht voor graft (van graven), gekocht voor gekoft (volkstaal). Rucht is derhalve: roep (vgl. gerucht). Berucht wil dus zeggen: in een roep staan; thans met ongunstige bet., maar vroeger ook in „goeden roep”; bijv.: „Een...