Wat is de betekenis van Beredderen?

beredderen - Werkwoord 1. (refl) in staat zijn zelfstandig dagelijkse dingen te doen ♢ De oma vindt dat ze zich zelf kan beredderen, maar haar verzorgers vinden van niet. Woordherkomst afgeleid van redderen met het voorvoegsel be-

v., birêdde, biskaeije, bigûchelje, binjeskje, bihanthaevje, bioarderje.

(beredderde, heeft beredderd), schikken, in orde brengen (nl. iets waar veel omslag aan verbonden is): hij weet alles te beredderen; de was beredderen; een boedel beredderen, afwikkelen. BEREDDERING v. (-en), het beredderen; de drukte die daarmede samengaat: dat gaf veel bereddering.

beredderde, h. beredderd (in orde brengen inz. met enige omslag).

(beredderde, heeft beredderd) in orde brengen, inz. met enige omslag : ik zal dat wel -.

(beredderde, heeft beredderd), schikken, in orde brengen (nl. iets waar veel omslag aan verbonden is): hij weet alles te beredderen.

...

...

BEREDDEREN, (beredderde, heeft beredderd), schikken, in orde brengen hij weet alles te beredderen; de wasch beredderen; een boedel beredderen. BEREDDERING, v. (-en), het beredderen; de drukte die daarmede samengaat; dat gaf veel bereddering.