beoefenen - regelmatig werkwoord uitspraak: be-oe-fe-nen 1. eraan werken, het uitvoeren ♢ hij beoefent de tennissport Regelmatig werkwoord: be-oe-fe-nen ik beoefen jij/u beoefent hij/zij beoefent wij/zij/jullie beoefenen ik/jij/u/hij/zij beoefend...

beoefenen - Werkwoord 1. (ov) bij regelmaat zich in iets bekwamen ♢ De Elamitische taal wordt maar door zeer weinigen beoefend. Woordherkomst Afgeleid van oefenen met het voorvoegsel be-

BEOEFENEN, (beoefende, heeft beoefend), tot het aanleeren van iets zijne krachten inspannen, zich op iets toeleggen, inz. eene wetenschap, eene kunst beoefenen; de geneeskunde beoefenen; eene kunst beoefenen; — den godsdienst beoefenen, godsdienstige samenkomsten houden; — een deugd beoefenen, die in praktijk brengen. BEOEFENING, v. studie; uitoefening.

(beoefende, heeft beoefend), 1. zich met enig vak of bedrijf, kunst of wetenschap geregeld bezighouden, er zijn dagelijks werk van maken: de geneeskunde —; een kunst —; 2. zich toeleggen op, in praktijk brengen: de godsdienst, een deugd

zie Bestudeeren.