Wat is de betekenis van belemmering?

belemmering - Zelfstandignaamwoord 1. wat hinder en oponthoud veroorzaakt ♢ Als er een belemmering is in de ademhaling krijg je het benauwd. Woordherkomst Naamwoord van handeling van belemmeren met het achtervoegsel -ing Verwante begrippen beletsel, stoornis, storing, verhin...

belemmering - zelfstandig naamwoord uitspraak: be-lem-me-ring 1. wat iets tegenhoudt of hindert ♢ die brug is een belemmering voor het verkeer Zelfstandig naamwoord: be-lem-me-ring de belemmering ...

(de; -en) - iets wat de door gang in de baan tussen de bal en de hole in de weg staat, waardoor een speler belemmerd wordt een voorgenomen slag te maken; kan bestaan uit een natuurlijk voorwerp (los of vast, bv. een dennenappel, tak, boom), een abnormale terreinomstandigheid (grond in bewerking, tijdelijk water of een hoop of spoor van een gravend...

s., bilimmering, bilemmering, bihindering, tsjintribeling, tûkelteammen, pl.

v. (-en), 1. de daad van belemmeren. 2. verhindering; versperring; hindernis, beletsel.

v. belemmeringen (1 de daad van belemmeren; 2 hetgeen een belemmering vormt: hindernis, versperring): 1. de belemmering van de handel door uitvoerbepalingen; 2. belemmeringen opruimen.

v. (-en), 1. de daad van belemmeren; 2. verhindering; versperring; hindernis, beletsel.