Wat is de betekenis van beleefd?

beleefd - Bijvoeglijk naamwoord 1. van goede omgangsvormen getuigend, fatsoenlijk ♢ Zijn weigering was beleefd maar ook beslist. ♢ Het beleefde meisje sprak altijd met twee woorden. beleefd - Bijwoord 1. op beleefde wijze ...

beleefd - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: be-leefd 1. met goede manieren, zoals het hoort ♢ de kinderen zijn altijd heel beleefd tegen hun ouders Bijvoeglijk naamwoord: be-leefd ... is beleefder dan ... ...

adj. & adv., fatsoenlik, manearlik, freonlik, hoflik, hoask.

...

bn. bw. (-er, -st), de goede omgangsvormen inachtnemend, hoffelijk, wellevend, heus: een beleefd jongmens; een beleefde brief; beleefd tegen iem. zijn. zo beleefd zijn om —, de goedheid hebben van.

bn., bw. (wellevend, welgemanierd, hoffelijk, voorkomend, vriendelijk): beleefd maar dringend verzoeken.

(bə'le:ft) bn. en bw. (-er, -st) eerbied betonend op de hem passende manier : iemand maar dringend verzoeken; hij was zo mij zelf het boek te brengen ; met -e groeten, onder een brief. Syn. beschaafd, heus, hoffelijk, hoofs, welgemanierd, wellevend. Tgst. barbaars.

bn. en bw. (-er, -st), de goede omgangsvormen in achtnemend, welgemanierd, hoffelijk: een beleefde jongen; een beleefde brief; iets beleefd vragen; zo beleefd zijn om, zo goed zijn om te; bedoeld als blijk van hoffelijkheid: met beleefde groeten; een beleefd bedankje.

bet. (evenals bereisd, belezen): veel, lang geleefd hebben, en daarom: rijk aan levenservaring zijn. Hieruit ontwikkelde zich de bet. van wellevend, hoffelijk. (Anderen denken aan het grondwoord lief.)