Wat is de betekenis van belediging?

belediging - Zelfstandignaamwoord 1. een krenking van iemands gevoel van eer of eigenwaarde ♢ Ik beschouw dat als een belediging. ♢ Die man voelde alles als een belediging. Woordherkomst Naamwoord van handeling van beledigen met het achterv...

Het doubleren van een contract dat vervolgens gemaakt wordt. De 50 punten premie die dat kost zijn ‘voor de belediging’. Zie ook: puntentelling bij wedstrijdbridge

belediging - zelfstandig naamwoord uitspraak: be-le-di-ging 1. opmerking waarmee je iemand pijn doet ♢ dat hij me een leugenaar noemde, was een belediging Zelfstandig naamwoord: be-le-di-ging de belediging ...

‘Aanranding’ en opzettelijke belediging van de Koning, diens echtgenoot en de vermoedelijke troonopvolger of diens echtgenoot, vallen in het Wetboek van Strafrecht onder de misdrijven tegen de koninklijke waardigheid. Hetzelfde geldt voor het verspreiden van beledigend materiaal over deze personen. Zie ook > majesteitsschennis.

Op het beledigen van ‘dienaren van de publieke zaak’ (voorheen ‘ambtenaren in functie’ geheten) staat in Nederland een hogere straf dan op het beledigen van de mensen wier zaak door hen gediend wordt. ‘Als je wilt weten wie ergens de macht heeft, hoef je alleen maar te kijken over wie je geen grapjes mag maken,’...

het opzettelijk aantasten van iemands eer of goede naam, b.v. door scheldwoorden of oorvijgen. In de regel volgt er pas bestraffing als de beledigde een klacht heeft ingediend.

woord, houding of zinspeling met symbolische inhoud die door iemand beschouwd en gevoeld wordt als een belediging en een aantasting van zijn waarde. Naarmate een gebochelde het gevoel heeft dat zijn bochel zijn ‘gezicht’ bepaalt, d.w.z. hem minder doet zijn dan een ander en hem berooft van zijn menselijkheid, zijn mogelijkheden en aspir...

s., bi-, mislediging.

...