Wat is de betekenis van bekeuren?

bekeuren - Werkwoord 1. (ov) het opleggen van een boete voor een wetsovertreding ♢ Hij werd bekeurd voor het rijden door een rood licht. Woordherkomst Afgeleid van keur met het voorvoegsel be- met het achtervoegsel -en

bekeuren - regelmatig werkwoord uitspraak: be-keu-ren 1. iemand een formulier geven waar op staat welke boete hij moet betalen ♢ hij kreeg een bekeuring omdat hij door het rode licht reed Regelmatig werkwoord: be-keu-ren ...

(Iem., iets) onderzoeken, keuren, beoordelen, onderzoekend bekijken. Even bekeurde zij nu de rijke kleeding van haar bezoekster, VANDEN MAELDERE 1946, 97. Bekijk en bekeur onze afwerking en vakbekwaamheid in onze toonzalen, Klokje 27/4/1978. Opm.: In de standaardt. uitsl.: tegen iem. procesverbaal opmaken.

v., bikeure, op ’e bon sette, proses meitsje.

...

(bekeurde, heeft bekeurd), als bevoegd ambtenaar (inz. politiebeambte) een overtreding constateren en tegen iem. proces-verbaal opmaken wegens die overtreding.

bekeurde, h. bekeurd (eig. snappen op de overtreding van een keur: constateren van een wetsovertreding door een politiebeambte en tegen iem. proces-verbaal opmaken): iem. bekeuren wegens.

(bekeurde, heeft bekeurd) [keur, verordening] snappen op een wetsovertreding en proces-verbaal opmaken: door een politieagent bekeurd.

(bekeurde, heeft bekeurd), als bevoegd ambtenaar (m.n. een politiebeambte) een overtreding constateren en tegen iemand procesverbaal opmaken wegens die overtreding (geen wettelijke uitdrukking) .