Wat is de betekenis van bekakt?

(1964) (inf.) gemaakt defitig, verwaand, arrogant; geaffecteerd (uitspraak). Volgens sommige bronnen van origine Amsterdams. Ook: onnozel. Syn.: kakkineus*. • En zo werken Regenten ijverig verder in het volle, comfortabel aangedikte besef van hun waardigheid, die hun praeses zonder blikken of blozen doet zeggen: „We kunnen beka...

bekakt - Bijvoeglijk naamwoord 1. door overdreven gedrag, vooral spraak, benadrukkend dat men tot de bovenlaag wil behoren ♢ de corpsbal praatte zelfs nog bekakt als hij stond te kotsen bekakt - Werkwoord 1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bekakken ...

bekakt - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: be-kakt 1. wie denkt dat hij beter is dan anderen ♢ doe niet zo bekakt, je bent ook maar een meisje uit de polder! 2. niet natuurlijk, niet echt ♢ in Am...