Wat is de betekenis van behendig?

behendig - Bijvoeglijk naamwoord 1. een goede lichaamscoördinatie bezittend ♢ Hij is een stuk behendiger geworden. 2. handig, snel, vlug, vaardig ♢ Hij was een behendig toneelspeler. behendig - Bijwoord 1. op behendige wijze ...

behendig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: be-hen-dig 1. snel en met zoveel mogelijk resultaat ♢ hij is erg behendig met de computer Bijvoeglijk naamwoord: be-hen-dig ... is behendiger dan ... ...

handig, bedrewe; gevat.

adj. & adv., linich, hânsum.

...

(Zuidn. ook BENDIG), bn. bw. (-er, -st), vlug, handig, bij de hand; een behendiqe jongen; — vaardig, gevat: een behendige taktiek; — op vaardige, handige wijze: behendig wist hij hiervan partij te trekken; behendig klom hij achterop (een rijtuig), vlug, knaphandig; — hij wist het mechaniek wee...

bn., bw. (vlug, handig, op geschikte wijze).

bn. en bw. (-er, -st) 1. bij de hand : een -e meid Syn. →: bedreven. 2. geI vat : een -e knaap. 3. op gepaste wijze : iets – gebruiken.

letterlijk: bij de hand zijnde.