Wat is de betekenis van behagen?

behagen - Werkwoord 1. (onpr) aan iemand welgevallig zijn ♢ Het behaagde hem 's avonds eens een cognacje te drinken bij de open haard. ♢ Het behaagt de koning om te benoemen .... zijn de eerste woorden die uitgesproken worden bij de lintjesregen....

behagen - regelmatig werkwoord uitspraak: be-ha-gen 1. in de smaak vallen, gewaardeerd worden ♢ zij probeert alle jongens te behagen 1. het behaagt mij [ik vind het prettig] Regelmat...

s.n., bihagen (it), gefalligens, gefallichheit; — scheppen in, nocht hawwe oan.

1. behagen. 2. Behagen, welbehagen, welgevallen.

...

I. ww. (behaagde, heeft behaagd), 1. welgevallig zijn, gelieven: het behage u edelachtbare; behage het den Hemel! — het heeft den Here behaagd van onze zijde weg te nemen, (in advertentiën); 2. iem. zoeken te behagen, trachten hem aangenaam te zijn; 3. genoegen schenken aan; bevallen: die kleur, zijn...

1. behaagde, h. behaagd (aangenaam zijn, bevallen); ook: onpers. w.w. het behaagt mij, het staat mij aan; het behage den algoeden God, gelieve, gevalle; het heeft den Almachtige behaagd; 2. o. (genoegen, welgevallen): daarin vind, schep ik mijn behagen.

(behaagde, heeft behaagd) [Mned. behaghel, aangenaam] I. 1. welgevallig zijn ; iemand -. Syn. →: aanstaan. 2. gelieven : het behaagde de Heer. II. o. genoegen : in iemand, iets hebben, scheppen, vinden.

I. ww. (behaagde, heeft behaagd), 1. welgevallig zijn, gelieven: het heeft den Here behaagd van onze zijde weg te nemen... (in overlijdensadvertenties) ; 2. iemand zoeken te behagen, trachten hem aangenaam te zijn; II. zn. o., genoegen, welgevallen: behagen scheppen of vinden in.