Wat is de betekenis van begieten?

begieten - Werkwoord 1. (ov) iets ~: ergens een vloeistof over gooien ♢ Zij begoot haar planten met een middel tegen bladluis. 2. (kookkunst) vlees vochtig houden tijdens braden of bakken Woordherkomst Afgeleid van gieten met het voorvoegsel be-. Synoniemen arroseren,...

begieten - onregelmatig werkwoord uitspraak: be-gie-ten 1. het in veel fijne druppels over iets heen gooien ♢ wil jij de bloemen in de tuin even begieten? Onregelmatig werkwoord: be-gie-ten ik begiet ...

(< Jidd. < Hebr. be-chietto, bang), 1. bang: ‘Waar kom jij eindelijk vandaan?’ vroeg zijn vrouw. ‘Ik werd doodsbegieten toen je zo lang wegbleef.’ ‘Ach jij met je overdreven angst’, SANTEN2 129; 2. verzot, dol, verrukt: Na ... was er gewoon begieten op (op de liefdegave aan de armen met Kerstmis), want bij...

stortbaden toedienen, zie baden.

v., bijitte.

...

I. (begoot, heeft begoten), een vloeistof gieten op; besproeien: een straat, een tuin, bloemen begieten; — wasgoed begieten, besprenkelen wanneer het op de bleek ligt; — (scherts.) een werk begieten, drinken op de goede afloop er van. II. bn., (Barg.) angstig, bangelijk.

bevreesd; je bent toch niet begieten, dat zaakje op te knappen. Hij durft niet te seinen (z.a.), niet te dekken en niet aan te nemen (bij het zakkenrollen) ook, hij is veel te begieten voor de bajes.

begoot, h. begoten (al gietende bevochtigen, besproeien, besprenkelen; inz. Z.-N. op iets drinken): de bloemen begieten; Z.-N. een benoeming begieten.