Wat is de betekenis van beëindigen?

beëindigen - Werkwoord 1. (ov) tot een einde brengen ♢ De scheidsrechter beëindigde de wedstrijd omdat er rellen waren uitgebroken op de tribune. Woordherkomst Afgeleid van einde met het voorvoegsel be- met het achtervoegsel -ig of afgeleid van eindig met het voorvoegsel be- Syno...

beëindigen - regelmatig werkwoord uitspraak: be-ein-di-gen 1. er een einde aan maken ♢ laten we deze bijeenkomst maar beëindigen Regelmatig werkwoord: be-ein-di-gen ik beëindig jij/u beë...

beëindigen - Het afsluiten of beëindigen een bezigheid, programma of arbeidsplaats. Gebruik 'functioneel ontslaan' voor het ontslag aanzeggen van een werknemer.

In het Nederlands betekent beëindigen ‘tot een einde brengen door tot een overeenkomst te geraken’, bijv. een zaak beëindigen. In de betekenis ‘voltooien’ (bijv. een brief) en ‘een einde maken aan’ (bijv. aan een oorlog) wordt dit werkwoord door de meeste puristen als een germanisme (D. ‘beë...

v., (bi)ëingje, dien meitsje, ôfbreidzje; iets —, earne in ein oan breidzje.

...

(beëindigde, heeft beëindigd), tot een einde brengen: een geschil beëindigen, daarover een vergelijk treffen.

beeindigde, h. beëindigd (tot een einde brengen door tot een overeenkomst te geraken); een zaak beëindigen. Opm. In de bet. van eindigen, voltooien, tot een einde brengen wordt beëindigen als germ. beschouwd.

(bə'eindəgən) (beëindigde, heeft beëindigd) er een einde aan stellen : een zaak -.