Wat is de betekenis van Bedroevend?

bedroevend - Werkwoord 1. onvoltooid deelwoord vanbedroeven

adj. & adv., bidroefd, muoilik, binaud.

bn. bw. (-er, -st), 1. wat droefheid werkt: een bedroevend toneel; 't is bedroevend met hem gesteld, treurig, ellendig; 2. armzalig, miserabel: een bedroevend poëet, een bedroevend stuk; 3. bw., bedroevend slecht, zeer.

bn. (1 droefheid wekkend; 2 onbeduidend, slecht): 1. een bedroevend schouwspel; 2. een bedroevend schrijver; bw. bedroevend slecht, zeer.

bn. en bw. (-er, -st) 1. droefheid wekkend : een toneel. Syn. deerlijk, jammerlijk. 2. slecht : een opstel. 3. zeer : weinig.

bn. en bw. (-er, -st), 1. wat droefheid wekt: het is bedroevend met hem gesteld, treurig, ellendig; 2. armzalig, miserabel: een bedroevend stuk; het is bedroevend; 3. bw., bedroevend slecht, zeer.

BEDROEVEND, bn. (-er, -st.), wat droefheid , wekt: een bedroevend tooneel; ’t is bedroevend met hem gesteld, treurig, ellendig (vaak wordt bedroefd voor bedroevend gebezigd, vgl. een bedroefd redenaar).