Wat is de betekenis van Bedroeven?

bedroeven - Werkwoord 1. (onpr) triest stemmen, verdriet aandoen ♢ Het bedroefde hem dat er zo weinig aandacht voor deze zaak was. Woordherkomst afgeleid van droef met het voorvoegsel be- en met het achtervoegsel -en

v., bidrôvje, bidroevje, fortriet (oan)dwaen, forbûkje.

(bedroefde, heeft bedroefd), verdriet aandoen; droefheid veroorzaken bij : door uw slecht gedrag bedroeft gij uw ouders; het bedroeft mij, dat gij de verleiding niet hebt weerstaan; — zich bedroeven, verdrietig worden: men bedroeft er zich over, als men ziet hoe laag-die mensen gezonken zijn.

bedroefde, h. bedroefd (droefheid veroorzaken): het bedroeft mij, dat; zich bedroeven.

(bedroefde, heeft bedroefd), verdriet aandoen: het bedroeft mij, dat het gebeurd is.

...

BEDROEVEN, (bedroefde, heeft bedroefd), droefheid veroorzaken door uwe slechte daden bedroeft gij uwe leermeesters; het bedroeft mij, dat gij de verleiding niet hebt weerstaan, dat stemt mij treurig; — zich bedroeven, treuren, treurig vinden men bedroeft er zich over, als men ziet hoe laag die menschen gezonken zijn. BEDROEVING, v. (-en), het...

...